ช่างฟ้อน เช้าวันตักบาตรงานแอ่วขัวหลวงรัษฎาฯ มีนาคม 2552

วันเสาร์ที่ 23 พฤษภาคม พ.ศ. 2552

เค้ามองกาดกองต้ากันยังไง? ตอนที่ 4 : เสียงจากเดลินิวส์

ตลาดกองต้า ถนนคนเดินนครลำปาง 
บทความจากเดลินิวส์
วันที่ : 18 พฤศจิกายน 2550
http://www.dailynews.co.th/web/html/popup_news/popup_news_print.aspx?newsid=146321&NewsType=1&Template=1


ทุกค่ำคืนวันเสาร์ และอาทิตย์ ถนนกองต้า ใกล้สะพานรัษฎา สะพานสวยสีขาว อีกหนึ่งสัญลักษณ์ของจังหวัดลำปาง จะคลาคล่ำไปด้วยคนท้องถิ่นและนักท่องเที่ยวที่มาชอปปิง ณ ตลาด หรือกาดแห่งนี้ 
 
ในภาษาเหนือ กองต้า หมายถึงทางไปสู่ท่าเรือ 
 
ตลาดนัดกองต้า หรือกาดกองต้า เป็นที่รู้จักของชาวลำปางมานานร่วม 2 ปี เป็นตลาดที่บริหารและจัดการโดยชุมชนกองต้าเหนือและใต้ที่คัดเลือกตัวแทนขึ้นมาทำหน้าที่คณะกรรมการตลาด 
 
เชื่อหรือไม่ว่า มาขายของที่กองต้า ไม่ต้องจ่ายเงินค่าที่ เสียแค่ค่าไฟให้เจ้าของบ้านที่เรามาตั้งแผงริมถนนหน้าบ้าน เพียงดวงละ 10 บาทเท่านั้น
 
ขวัญพงศ์ คมสัน ประธานชุมชนเขตกองต้า เจ้าของบ้านโบราณหลังสวย มรดกตกทอดกันมาหลายรุ่น ในถนนกองต้า เล่าให้ฟังว่า คณะกรรมการชุมชนซึ่งทำหน้าที่บริหารและดูแลตลาดกองต้าแห่งนี้ มีหน้าที่บริการแก่พ่อค้า แม่ค้า เช่น จัดระเบียบเรื่องการวางแผง ดูแลความสงบเรียบร้อย ในช่วงที่มีตลาดนัด ตั้งแต่เริ่มปิดถนนไปจนถึงคืนถนนให้ชุมชน ในเวลาประมาณสี่ทุ่ม รวมถึงดูแลเรื่องความสะอาด และกระจายเสียงตามสายแจ้งข่าวแก่ผู้มาเยือนและพ่อค้า  แม่ค้าที่ตลาดแห่งนี้
 
ผู้มาขายหรือมาร่วมกิจกรรมที่กาดกองต้า หรือตลาดกองต้า จะมีกติการ่วมกันก็คือ ไม่เสียค่าที่หากวางแผงบนถนน จ่ายเพียงค่าไฟดวงละ 10 บาทให้เจ้าของบ้านที่เราวางแผงหน้าบ้านเท่านั้น ยกเว้นผู้ที่ต้องการขายในร้านก็ต้องจ่ายค่าเช่าให้เจ้าของบ้านตามแต่จะตกลงกัน ผู้ขายจะได้แผงบริเวณเดิมเป็นประจำตลอดไป หากสัปดาห์ไหนไม่มาขายต้องแจ้งคณะกรรมการ เพื่อเลือกรายอื่นให้มาลงล็อกแทน
 
มนต์เสน่ห์ของกาดกองต้า จึงอยู่ที่สินค้าที่พ่อค้า แม่ค้ามือสมัครเล่น ที่ระหว่างสัปดาห์ก็ทำงานประจำและใช้เวลาว่างเตรียมของมาขายวันเสาร์และอาทิตย์ หากเดินเข้าสู่กาดช่วงต้นถนน อาจจะบอกว่าไม่เห็นจะมีอะไรแตกต่าง มีแต่ของเหมือนกรุงเทพฯ ขอแนะนำว่าอย่าเพิ่งท้อ อดทนเดินฝ่าผู้คนเข้ามาด้านในลึก ๆ แล้วจะค้นพบความน่ารัก น่าหลงใหลของกองต้า ที่มีงานฝืมือแฮนด์เมด เช่น ตุ๊กตาเปเปอร์มาเช่รูปสารพัดสัตว์ทั้งตัวเล็กและใหญ่ ราคาถูกจนอยากจะอุ้มกลับบ้านทุกตัว หรือเก้าอี้นั่งรูปสัตว์เปเปอร์มาเช่ 
 
ตุ๊กตาทำจากใยกล้วยของกลุ่มดีก้า เยาวชนในลำปางที่นำใยกล้วยมาขยี้ ๆ ผ่านกรรมวิธีมากมายก่อนจะปั้นเป็นตุ๊กตาหน้าตาน่ารัก พร้อมข้อความพิเศษ ๆ โดนใจในราคาแค่ 25 บาท ยังไม่หมด เดินต่ออีกนิดก็จะเจองานฝีมือประเภทโคมกระดาษแบบเหนือ โปสต์การ์ด เสื้อยืด เสื้อผ้าฝ้ายรูปไก่ หรือสัญลักษณ์อื่น ๆ ที่นักท่องเที่ยวควรจะซื้อกลับบ้านเพื่อยืนยันว่ามาเยือนนครลำปาง นอกเหนือไปจากเซรามิก ชามไก่ที่อดใจไม่ไหวต้องแบกกลับบ้านด้วยทุกครั้งที่มา
 
อย่ามัวแต่ก้มหน้าชอปปิงในถนน เมื่อเดินใกล้ถึงริมน้ำให้เงยหน้าสำรวจอาคารสองฟาก แล้วจะตะลึง กับเรือนแถวเก่า บ้านโบราณ ซุ้มประตู หน้าต่าง ฉลุลายสวยงาม บางทีก็เรียกกันว่าเรือนขนมปังขิง สถาปัตยกรรมเก่าแก่เหล่านี้เป็นที่ศึกษาดูงานของนักศึกษาด้านสถาปัตยกรรมแทบทุกปี
 
 ดิเรก ก้อนกลีบ ท่านผู้ว่าราชการจังหวัดลำปาง ก็ยังต้องเดินมาชอปปิงกาดกองต้าแทบจะ ทุกสัปดาห์ ท่านผู้ว่าฯ เล่าให้ฟังว่า กาดกองต้าเป็นวิถีเก่าของคนลำปางแบบดั้งเดิมที่คนกับแม่น้ำอยู่ร่วมกัน เป็นน้ำใจแบบคนล้านนา เราจะเห็นพ่อ แม่ ลูกช่วยกันทำสินค้าแล้วมานั่งขายด้วยกัน นักเรียนบางกลุ่มก็นำงานฝีมือที่เตรียมไว้มาขาย แม้กระทั่งโรงเรียน เช่นโรงเรียนศึกษาสงเคราะห์จิตต์อารี แสดงฟ้อนรำแบบชนเผ่าทุกเดือน เคยทำสถิติสูงสุดได้เงินบริจาคแค่คืนเดียวถึงสี่หมื่นบาท
 
ท่านผู้ว่าฯ ให้คำมั่นว่า จะส่งเสริมให้กาดกองต้าอยู่ในแนวทางล้านนาแบบนี้ต่อไป แต่อาจจะปรับรูปแบบของสินค้าให้เป็นแบบล้านนามากขึ้น โดยเฉพาะงานศิลปหัตถกรรม จะได้เพิ่มเสน่ห์ของกองต้า
 
กาดกองต้า อาจจะยังเล็ก งานศิลปหัตถกรรมอาจจะยังไม่มากเท่าถนนคนเดินของชาวเชียงใหม่ แต่สิ่งที่มากกว่าก็คือ ความเข้มแข็งของชุมชน ความร่วมมือร่วมใจของทั้งผู้ซื้อและผู้ขาย จึงทำให้เราหลงรักกาดกองต้าแบบเต็ม ๆ.   

‘ปรารถนา ฉายประเสริฐ’
.................
คนกองต้าเหนือ
เสาร์ 23
พฤษภา 52

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น